Pages

Saturday, November 15, 2014

ചോദ്യോത്തര വേള

നിന്‍റെ മൌനം 
മരണം പോലെ നിശ്ശബ്ദം...
മരണം പോലെ ശീതം...
മരണം പോലെ എന്നെ 
അഗ്നികുണ്ഡത്തിൽ ആഴ്ത്തുന്നല്ലോ...

മിണ്ടാതിരിക്കുമ്പോൾ ഒരു കരച്ചിൽ കേൾക്കുന്നു
മുള ചീന്തും പോലെ!!

സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നോവിക്കുമ്പോൾ കരയുന്നതെന്തിന്?
എന്റെ കളിത്തത്ത ചോദിക്കുന്നു

എന്‍റെ നിലാവ്...
എന്‍റെ വെയിൽ
എന്‍റെ നക്ഷത്രങ്ങൾ......
എല്ലാം ഞാൻ നിനക്ക് എന്നേ തന്നു കഴിഞ്ഞു

"അപ്പോൾ പിന്നെ നിനക്കെന്തുണ്ട്.........?"
എന്റെ കളിത്തത്ത ചോദിക്കുന്നു

സ്വപ്നങ്ങൾ...!!
എനിക്ക് അതു മതി
കാരണം അവയിൽ മുഴുവൻ നീ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു

കൂടില്ലാത്ത കളിത്തത്തയ്ക്ക്
പാൽ പാത്രം നീട്ടുമ്പോൾ 
ഞാൻ അവളെ ചുംബിച്ചു

വിട...
ഉറങ്ങൂ എന്റെ കൂട്ടുകാരീ


5 comments:

സൗഗന്ധികം said...

കൊള്ളാം. നല്ലൊരു കവിത


ശുഭാശംസകൾ.....























ചെറുത്* said...

സ്വീറ്റ് ഡ്രീംസ്!

drpmalankot said...

Good. Keep it up.

Salim kulukkallur said...

സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ നോവിയ്ക്കുംപോഴും കരയരുത് ...

ajith said...

നന്നായിട്ടുണ്ട്

Post a Comment